วิตามิน B12 เป็นวิตามินที่มีความสำคัญต่อร่างกาย มีส่วนช่วยสร้างสารที่จำเป็นในการสร้างเม็ดเลือดแดง มีส่วนช่วยในการทำหน้าที่ตามปกติของระบบภูมิคุ้มกัน และเป็นกุญแจสำคัญ ที่มีส่วนช่วยในการทำงานเป็นปกติของประสาทและสมอง
วิตามิน B12 เป็นกลุ่มของสารอาหารที่มีโคบอลต์ (Co) เป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุด จัดเป็นสารอาหารประเภทวิตามินที่ละลายในน้ำ วิตามิน B12 เป็นวิตามินเพียงตัวเดียวที่มีแร่ธาตุเป็นส่วนประกอบ และเป็นวิตามินที่มีโครงสร้างซับซ้อน ขนาดโมเลกุลใหญ่ที่สุด และสามารถสังเคราะห์ได้ โดยการหมักแบคทีเรีย (Bacterial Fermentation-synthesis) แล้วนำมาใช้เสริมอาหารและเป็นวิตามินเสริม
แหล่งของวิตามิน B12 ที่ได้พิสูจน์แล้ว คือ ตับ ไต เนื้อ เนื้อหมู ปลาเค็ม ปลาหมึก น้ำปลา เนื้อแกะ ปลาเนื้อขาว หอย ไข่ นม เนย เนยแข็ง โยเกิร์ต รำข้าว ข้าวซ้อมมือ ถั่วเมล็ดแห้ง ถั่วหมัก (ถั่วเน่า) เต้าเจี้ยว ซีอิ๊ว และผักใบสีเขียวแก่ และเป็นที่น่าสังเกตว่า วิตามินชนิดนี้จะพบในสัตว์มากกว่าในพืช
การขาดวิตามิน B12 เป็นสาเหตุหนึ่งของโรคโลหิตจาง และก่อให้เกิดอาการหดหู่ มือเท้าชา อ่อนเพลีย เซื่องซึม ปวดศีรษะ หูอื้อ เป็นแผลในปาก ตาพร่ามัว และอาจพบการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์อีกด้วย
แหล่งที่มาของข้อมูล
- เลขาธิการคณะกรรมการอาหารและยา, 2562, บัญชีแสดงข้อความกล่าวอ้างหน้าที่ของสารอาหาร, ประกาศสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา เรื่องการแสดงข้อความกล่าวอ้างหน้าที่ของสารอาหาร, หน้า 5
- Yamada, Kazuhiro (2013). “Chapter 9. Cobalt: Its Role in Health and Disease”. ใน Sigel, Astrid; Sigel, Helmut; Sigel, Roland KO (บ.ก.). Interrelations between Essential Metal Ions and Human Diseases. Metal Ions in Life Sciences. 13. Springer. p 295 -320. doi:10.1007/978-94-007-7500-8_9
- “Dietary Supplement Fact Sheet: Vitamin B12”. Office of Dietary Supplements, National Institutes of Health. ค้นเมื่อ 28 กันยายน 2554